Każda działalność dyplomowa, pomijając to, którego problemu dotyczy, musi spełniać określone wymogi, zbiorowe dla wszystkich prac licencjackich i magisterskich, pisanych na polskich uczelniach. Kryterium właściwym jest rzecz jasna to w celu w trakcie pisania prac zadbać o tych przed chwilą wspomnianych naukowy charakter. Sprzęga się to z potrzebą posługiwania się fachową terminologią na określenie różnorodnych zjawisk.
Opłaca się krótko mówiąc wystrzegać się wykorzystywania zwrotów, jakie są uważane za potoczne. Coraz większa liczba studentów, prace zaczyna opatrywać emotikonami - znakami używanymi w sieci www na sformułowanie różnych emocji. Jest to niedopuszczalne, aczkolwiek coraz częściej spotykane.
Oprócz przymusu wykorzystywania fachowych zwrotów, opracowywanie prac winno się opierać na bogatym tworzywie źródłowym. Tworząc pracę czyściuteńko teoretyczne, opłaciłoby się wziąć pod uwagę w bibliografii bogaty wybór książek, które wzbogaciły nasze rozważania.
Taka bibliografia nie jest zbiorem przypadkowych materiałów - lokalizować należy tylko te, z których faktycznie się korzystało, przy czym powinny zostać one niesprzeczne z przedmiotem pracy. Jeżeli teraz mowa o czerpaniu z najprzeróżniejszych źródeł w czasie redagowania prac, niezwykle istotną rzeczą jest uczynienie pewnego zastrzeżenia. Otóż przez wykorzystywanie nie wolno pojąć przepisywania kolejnych ustępów pracy, bez podawania przypisu.
Wspomniany przypadek jest przecież określany jako plagiat oraz podlega surowym karom. Aby czerpanie ze źródeł stało się uznane za legalne, potrzebne staje się wykorzystywanie wspomnianych przypisów, jakie powinny dokumentować każde zapożyczenia, podając imię oraz nazwisko twórcy oraz tytuł publikacji, z jakiej zaczerpnęliśmy poszczególne fragmenty. Zapis, w wypadku przypisu, powinien zostać wzbogacony również o poszczególne numery stron, żeby persona, jaka będzie sprawdzała pracę też - teraz po obronie - będzie z tego korzystała, mogła bez problemu dany cytat wyszukać.
Prace dyplomowe bowiem powinny zostać spożytkowane przez odmiennych badaczy do rozwijania danego tematu. W pewnych przypadkach stają się one fundamentem do pogłębiania edukacji z dokładnie określonej dziedziny, niekoniecznie przez studenta, który daną pracę tworzył.
Do bazy napisanych przez żaków prac mają sposobność posiadać wstęp również studenci danej akademii, a dodatkowo personel naukowi, choćby niezwiązani z określoną uczelnią. Ma się pojmować, działalność dyplomowa, z chwilą jej obronienia, staje się publikacją naukową, dlatego każdziutki, kto będzie z tego później korzystał, ma obowiązek podać ją w bibliografii jako materiał źródłowy.
Nim z kolei działalność zostanie przez studenta obroniona, musi się on sam zmierzyć ze wszelakimi dostępnymi materiałami. W sytuacji wielu problemów, bibliografia może zostać bardzo skąpa, w pozostałych za to sytuacjach - niesłychanie rozległa. Ważna staje się umiejętność właściwej selekcji surowców oraz wybierania tylko tych, jakie faktycznie mamy opcję w pracy wykorzystać.
Stosunek do zgromadzonych surowców źródłowych zostać może dwojaki. Można spożytkować je jako bazę do ugruntowania naszej teorii, czy też np, spożytkować je jeszcze, żeby wykazać pomyłki w toku rozumowania. Krytyka jest w pełni możliwa, z zastrzeżeniem, iż faktycznie da się wykazać pomyłki w tworzywie źródłowym.
Godzi się zatem uważać z polemizowaniem z do tej pory opublikowanymi źródłami, zwykle gdy, w trakcie pisania prac, krytyce poddaliśmy publikacje autorstwa naszego promotora lub recenzenta. Postawione tezy zostać może niełatwo obronić, a niebezpieczeństwo nieprzychylnego nastawienia ludzi oceniających pracę jest w tym wypadku duże. Aby oszczędzić sobie stresu, lepiej z krytyką uważać.